Σωματείο Εργαζομένων
στο Χώρο του Χορού
ΝΕΑ
Σωματείο Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού
ΝΕΑ
ΕΜΠΡΟΣ
30 Οκτωβρίου 2013
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Το Σωματείο Εργαζομένων Στο Χώρο του Χορού συμπαραστέκεται στους δύο ηθοποιούς που δικάζονται στις 14 Νοεμβρίου με τις κατηγορίες για παραβίαση σφραγίδων, διατάραξη οικιακής ειρήνης, και κατ’ επανάληψη κατάληψη δημοσίου κτιρίου μετά από μήνυση κατά αγνώστων που άσκησε το ΤΑΙΠΕΔ. Στην πραγματικότητα οι ηθοποιοί έκαναν πρόβα στο Θέατρο Εμπρός όπου και συνελήφθησαν.
Το Θέατρο Εμπρός είναι παράδειγμα λειτουργίας και αυτοδιαχείρισης τα τρία τελευταία χρόνια που θα ζήλευαν πολλοί δημόσιοι οργανισμοί. Η πολιτεία αντί να εναντιώνεται, θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή να χρησιμοποιήσει αυτό το παράδειγμα λειτουργίας για όλους τους καλλιτεχνικούς φορείς και οργανισμούς που έχει υπό την εποπτεία του και όχι να πατρονάρει και να χρηματοδοτεί τους υπερχρεωμένους καλλιτεχνικούς οργανισμούς.
Το Θέατρο Εμπρός θέτει ως πρωταγωνιστή τον άνθρωπο πέρα από κάθε καλλιτεχνική ιδιότητα.
Ζητάμε την αθώωση των δύο ηθοποιών και την παραίτηση του κράτους και του ΤΑΙΠΕΔ από την διεκδίκηση ενός χώρου που ανήκει στην κοινωνία που τον χρησιμοποιεί είδη με μεγάλη επιτυχία και συμμετοχή.
Καλούμε τα μέλη μας να δείξουν έμπρακτα την συμπαράστασή τους στις 14 Νοεμβρίου στα δικαστήρια (Συγκέντρωση-Διαμαρτυρία)
Σ.Ε.ΧΩ.ΧΟ
Σωματείο Εργαζομένων Στο Χώρο του Χορού
___________________________________________________________________
Κείμενο συμπαράστασης στους δύο ηθοποιούς που συνελήφθησαν στο Εμπρός.
Από τον συγγραφέα και μεταφραστή Άκη Γαβριηλίδη
ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΜΕ ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΟΥΝΤΑΙ
Στις 30 Οκτωβρίου 2013, δύο νέοι ηθοποιοί συνελήφθησαν την ώρα που έκαναν πρόβα στο κτίριο του Θεάτρου «Εμπρός» και οδηγήθηκαν στο τμήμα. Εκεί, σύμφωνα με τον τύπο, ο διοικητής τούς υποδέχθηκε λέγοντάς τους «να τα ξεχάσετε τώρα αυτά που ξέρατε, τελείωσαν». Πραγματικά αξιοπερίεργη –και αξιοθρήνητη- η κατάσταση μιας χώρας όπου οι αστυνομικοί διοικητές αναλαμβάνουν, με ζήλο και με συναισθηματική φόρτιση, να αστυνομεύσουν την καλλιτεχνική παραγωγή, τη γνώση και τη μνήμη των νέων –και των λιγότερο νέων- ανθρώπων. Ακόμη ένα δείγμα για το ότι οι λεγόμενες «αρχές επιβολής του νόμου» στην Ελλάδα δεν τηρούν ούτε τα προσχήματα της αμεροληψίας και μετέχουν στο παιχνίδι του κοινωνικού ανταγωνισμού ως παίκτες και όχι ως διαιτητές. Η αξίωση των αστυνομικών να καθορίσουν τι θα θυμόμαστε και τι όχι, είναι και τυπικά απαράδεκτη. Το κυριότερο όμως είναι ότι είναι ανέφικτη.
Όλοι εμείς που περάσαμε, έστω και λίγο, από το πολιτιστικό εγχείρημα του πρώην εγκαταλειμμένου και εν συνεχεία κατειλημμένου «Εμπρός», που πήραμε μέρος στις συζητήσεις, στις εκδηλώσεις, στις παραστάσεις που πραγματοποιήθηκαν εκεί, μπολιαστήκαμε με μια κουλτούρα συμμετοχής, πρωτοβουλίας, αυτοδιαχείρισης, αυτοπεποίθησης, που κανένας κρατικός θεσμός δεν είναι σε θέση να ακυρώσει και να κάνει αναδρομικά να μην υπάρχει. Ούτε εξάλλου να δημιουργήσει ο ίδιος και να προσφέρει κάτι ανάλογο. Αλλά ούτε και έχουν λόγο οι κρατικοί θεσμοί να επιθυμούν να ακυρώσουν αυτή την κουλτούρα. Η δραστηριότητα του «Εμπρός», και όλων των ανάλογων ομάδων που υπάρχουν στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα, είναι ένα πολύτιμο δώρο για την κοινωνία, ένας κρίσιμος πόρος για την αναπνοή της, που κανείς δεν έχει να κερδίσει κάτι αν τον κλείσει. Παρά μόνο όσοι επιθυμούν να οδηγήσουν την κοινωνία αυτή σε ασφυξία. Δύο νεαροί ηθοποιοί που κάνουν πρόβες, δεν βλάπτουν κανέναν ούτε αποτελούν απειλή για κανέναν. Αντιθέτως, ωφελούν πολλαπλώς την ελληνική κοινωνία. Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να αθωωθούν από όλες τις κατηγορίες και να αφεθούν ελεύθεροι, τόσο αυτοί όσο και όλοι οι υπόλοιποι συνεργάτες τους, να συνεχίσουν να προσφέρουν ανάσες σε όλους μας, όπως έκαναν μέχρι τώρα, χωρίς να ζητάνε κάποιο αντάλλαγμα.
Άκης Γαβριηλίδης , συγγραφέας – μεταφραστής.