Σωματείο Εργαζομένων
στο Χώρο του Χορού
ΝΕΑ
Σωματείο Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού
ΝΕΑ
Το ΣΕΧΩΧΟ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΕΙ στο “μη απολιτιστικό καλοκαίρι” του 2020, στο οποίο όμως ο χορός είναι ΑΠΩΝ.
Ιούλιος 2020
ΔΡΑΣΗ/ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΕΧΩΧΟ
31/07/2020
Μετά από απόφαση της Γενικής μας Συνέλευσης της 14ης Ιουνίου, προβαίνουμε ως ΣΕΧΩΧΟ σε παρεμβάσεις σε παραστάσεις των εποπτευόμενων φορέων πολιτισμού με το αίτημα “ Ο Χορός Παρών”.
Στις μέχρι τώρα παρεμβάσεις μας - στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και στο πρόγραμμα “ Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός”- μοιράστηκαν φυλλάδια με το παρακάτω κείμενο και επιχειρήθηκε η ανάγνωσή του από σκηνής, πριν την έναρξη των παραστάσεων. Σε κάποιες από αυτές ήρθαμε αντιμέτωποι με την άρνηση των φορέων να μας επιτρέψουν την είσοδο. Όπου δεν μας επετράπη η είσοδος συνεχίσαμε την παρέμβαση με το μοίρασμα των φυλλαδίων και την επικοινωνία μας με το κοινό. Οι παρεμβάσεις θα συνεχιστούν σε διάφορους φορείς μέχρις ότου εισακουστούν τα αιτήματά μας – γιατί θέλουμε τον χορό παρόντα.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ
Αυτή τη στιγμή στην Αθήνα αλλά και σε όλη την Ελλάδα υπάρχει μια καλλιτεχνική κοινότητα που βράζει, η κοινότητα του χορού. Ο σύγχρονος Ελληνικός χορός ανθίζει σταθερά επί δεκαετίες αναδεικνύοντας ένα χορευτικό δυναμικό που συνομιλεί με τις πιο σύγχρονες και προοδευτικές τάσεις στο Διεθνές στερέωμα των παραστατικών τεχνών.
Όμως αν κανείς θέλει να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι τα παραπάνω, δεν θα μπορέσει να βρει παρά απειροελάχιστες παραστάσεις σύγχρονου Ελληνικού χορού σε κρατικές σκηνές και φεστιβάλ. Η φετινή απουσία της τέχνης του χορού από το Ελληνικό Φεστιβάλ και η μηδαμινή παρουσία των ανεξάρτητων παραγωγών χορού από τη δράση «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός» είναι η κορυφή του παγόβουνου μιας πολιτιστικής πολιτικής χρόνων και μιας παγιωμένης τακτικής. Ο σύγχρονος χορός συνεχώς αγνοείται και τίθεται σε ένα περιθώριο χωρίς ουσιαστική κρατική μέριμνα για εκπαίδευση, δομές και εργασιακές ευκαιρίες. Χορευτές και χορογράφοι παλεύουν μόνοι τους περνώντας από όλους τους ρόλους, του δημιουργού, του περφόρμερ, του χρηματοδότη, του μάνατζερ αδυνατώντας παράλληλα να ζήσουν αξιοπρεπώς από την εργασία τους.
Γιατί ο εγχώριος σύγχρονος χορός αντιμετωπίζεται ως τελευταίος τροχός της αμάξης; Γιατί παίρνει τόσο μικρές επιχορηγήσεις; Γιατί έχει τόσο χαμηλή ποσόστωση στον καλλιτεχνικό προγραμματισμό θεσμών, όπως το Φεστιβάλ Αθηνών και τα Δημήτρια; Γιατί δεν υπάρχει ένα θέατρο για το σύγχρονο χορό; Γιατί είναι σταθερά απών από το Εθνικό Θέατρο, τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Μέγαρο Μουσικής Αθήνας και Θεσσαλονίκης, από εποπτευόμενους δηλαδή φορείς που λειτουργούν με κρατική χρηματοδότηση, αλλά και από τα φεστιβάλ της περιφέρειας, με εξαίρεση το αμιγές φεστιβάλ χορού της Καλαμάτας; Γιατί δεν υπάρχει ένα Δημόσιο Πανεπιστήμιο για το χορό;
Η απουσία της κρατικής στήριξης είναι εκκωφαντική και σκανδαλώδης!
Μήπως δεν είμαστε αρκετοί; Μήπως αυτό που κάνουμε δεν αφορά κανέναν; Κι όμως, είμαστε πολλοί, δουλεύουμε σκληρά και κανένα Υπουργείο ή άλλη καλλιτεχνική ηγεσία δεν έχει το δικαίωμα να αποκλείει χιλιάδες εργαζόμενους από το βασικό δικαίωμά τους στην εργασία και τελικά να αποφασίζει ποια τέχνη είναι σε θέση να παρακολουθήσει και να κατανοήσει η κοινωνία. Μια κοινωνία που, μετά την πρόσφατη απαράδεκτη κατάργηση των καλλιτεχνικών μαθημάτων στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στερείται όλο και περισσότερο την δημιουργική διέξοδο στην Τέχνη.
Το Υπουργείο Πολιτισμού έχει χρέος να δώσει στον σύγχρονο χορό τον χώρο που του αναλογεί και να χαράξει την πολιτιστική πολιτική που θα επιτρέψει σε αυτή την τέχνη να ανθίσει ακόμα περισσότερο. Η Πολιτεία οφείλει να αναλάβει την ευθύνη της και να μας παράσχει το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο, με ίσες εργασιακές ευκαιρίες, υποδομές αλλά και επαρκή κρατική χρηματοδοτική στήριξη της ανεξάρτητης σκηνής χορού, ώστε να συνεχίσουμε να δημιουργούμε αδιαμεσολάβητα με όρους αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Απευθυνόμαστε, στο συνάδελφο καλλιτέχνη, στον ανήσυχο συμπολίτη, στον μαθητή που του στερούν τα καλλιτεχνικά μαθήματα. Ας γίνουμε συνοδοιπόροι σε έναν αγώνα για την Τέχνη ως δημόσιο αγαθό με ισότιμες ευκαιρίες για τους εργαζόμενούς της αλλά και για το κοινό της, με πρόσβαση όλων στις παραστάσεις χορού και την ανεξάρτητη καλλιτεχνική παραγωγή.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ από εποπτευόμενους φορείς, φεστιβάλ, υπουργεία και θεσμούς:
-
ΤΗΝ ΙΣΟΤΙΜΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΧΟΡΟΥ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΤΟΥ ΥΠΠΟΑ
-
ΤΗΝ ΑΝΑΛΟΓΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ ΤΩΝ ΦΕΣΤΙΒΑΛ, ΤΩΝ ΕΠΟΠΤΕΥΟΜΕΝΩΝ ΦΟΡΕΩΝ (ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., Κ.Θ.Β.Ε., ΜΕΓΑΡΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ)
-
ΔΙΑΦΑΝΕΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΙ ΘΕΣΜΩΝ
-
ΣΤΑΘΕΡΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ
-
ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΕΝΟΣ ΧΩΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΟΡΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΟΡΟ
-
ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΜΕ ΔΙΑΦΑΝΕΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
-
ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΕΝΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΧΟΡΟΥ
- ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΧΟΡΟΥ
Είμαστε χορευτές, τεχνίτες της κίνησης και της σωματικής έκφρασης,
Είμαστε χορογράφοι, δημιουργοί συνθέσεων και έργων,
Είμαστε καθηγητές χορού, παιδαγωγοί της κίνησης και της ψυχής,
Είμαστε εργαζόμενοι στον πολιτισμό,
Είμαστε λειτουργοί της τέχνης μας
Είμαστε το Σωματείο εργαζομένων στον χώρο του Χορού και θέλουμε τον Χορό Παρόντα.